Dagje Kaapstad
’s Morgens om 7 uur rij ik naar Kaapstad. Ik verheug me enorm op het weerzien met m’n oude buurmeisje Elly en samen met haar de bloemetjes buiten te zetten of zoals we hier zeggen: “Ons gaan die stad rooi verf”. Het weerzien is heel hartelijk. We zijn allebei niets veranderd in de afgelopen 30 jaar, althans dat zeggen we tegen elkaar!
Eerst neem ik haar mee naar de Compagnies Tuinen in Kaapstad waar we ieder een lekkere cappuccino bestellen. Elly is voor het eerst van haar leven in Zuid-Afrika en heeft een 14-daagse groepsreis van Johannesburg tot in Kaapstad achter de kiezen.
Ze borrelt over van de vragen die ze bijna onmiddellijk op me afvuurt. Het is heerlijk als mensen zo geïnteresseerd zijn, maar tegelijkertijd zijn sommige dingen niet gemakkelijk uit te leggen. Ik beantwoord haar vragen zo eerlijk mogelijk maar merk dat het voor haar niet makkelijk is om het te begrijpen.
Het rassenvraagstuk houdt haar erg bezig. Ze zegt verwijtend dat bijna alle bazen blank zijn en bijna al het personeel zwart. Hoe leg ik het haar uit? We doen erg ons best om die inhaalslag te maken… maar dat kost tijd, veel tijd want hier wordt niet zoveel door de overheid geregeld als men in Nederland gewend is.
Ik denk terug aan dik 6 jaar geleden toen we hier gingen wonen. Ik snapte er toch ook geen snars van. In Nederland had ik een full-time job en hier in Zuid-Afrika had ik eigenlijk nauwelijks iets om handen.
Toen een mevrouw kwam vragen of ik “een bediende” (een hulp die het huis schoonmaakt) nodig had, vond ik dat echt onzin. Nee, hoor dat is niet nodig! In twee, drie uur had ik immers het kleine huis blinkend schoon gepoetst.
Het heeft bijna een jaar geduurd voordat mijn kwartje eindelijk viel en ik besefte dat ik door zelf te poetsen iemand de kans op een baantje ontnam. Sindsdien hebben we een keer in de week een hulp én een tuinman. Niet alleen hebben zo twee mensen een inkomen maar het is voor ons ook een manier om heel in het klein mensen hier vooruit te helpen.
Elly en ik besluiten om de serieuze zaken even op zij te zetten en lekker met de hop-on hop-off bus Kaapstad te bekijken. Ze vindt het reuze-stoer dat ik een gekwalificeerde tourgids ben en haar informatie kan geven die niet in de boekjes staat.
Onze eerste stop is de Bo-Kaap het Maleis/Islamitische deel van Kaapstad. Ik vertel het verhaal van de voormalige slaven die zich hier vestigden, hier hun moskeeën bouwden en doden begroeven. Tot op de dag van vandaag gelden in dit deel van Kaapstad de islamitische gedragsregels. Hier staat daarom, naar men zegt, het enige Hilton Hotel in de wereld waar geen alcoholische drank geschonken mag worden!
Elly raakt in de war van de ruime tolerantie van de Kapenaren ten opzichte van deze wijk en de Islam. Tja, dat is ook Zuid-Afrika!
We vervolgen onze tour, na Robbeneiland en Tafelberg komen wij bij het Mount Nelson Hotel waar we gaan genieten van een heerlijke high tea om deze dag feestelijk af te sluiten. Twee maanden geleden is hun “afternoon tea” uitgeroepen tot de beste ter wereld!
Als we de chique oprijlaan oplopen besef ik dat dit Elly nog verder in de war zal brengen. Na alle armoede die we vandaag gezien hebben gaan we decadent in dit 5 sterren hotel thee drinken. Ik zie de verwondering in haar ogen als zij de luxe binnen ziet. We worden naar een tafeltje gebracht waar we neerstrijken in een lekker zachte bank.
Ik zie Elly rondkijken en dan ziet ze dat onder de aanwezigen ook enkele zwarte mensen en twee groepjes Indiërs zijn. Ze ontspant daardoor zichtbaar en zegt: “Ongelofelijk zo’n uitstekend high tea voor ZAR 185 dat is nog geen € 18 p.p.!!”. Ik hoop dat ze niet merkt dat de anderskleurigen buitenlandse toeristen zijn… want echt zelfs de rijkste Zuid-Afrikaan vindt ZAR 185 voor een high tea belachelijk duur!
Als ik haar naar de luchthaven gebracht heb en weer naar huis rij, kijk ik terug op een fijne dag. Het blijkt onmogelijk haar Zuid-Afrika uit te leggen in één dag. Dan besef ik… Voor haar is dit Afrika, voor mij is dit thuis!
Zuid-Afrikaans zegswijze:
Koffie drink soos die kan hom skink - Tevreden zijn met wat je krijgt.
