De Zuid-Afrikaanse (on)duidelijkheid
Iets waar je normaliter niet echt mee te maken zult krijgen is ineens voor een ieder die Zuid-Afrika zou willen bezoeken wel een behoorlijk belangrijk onderdeel.
De Zuid-Afrikaanse (on)duidelijkheid...
Een stukje Zuid-Afrika waar je als “Afrikaner” regelmatig mee te maken hebt. Als je woont in Zuid-Afrika veranderen allerlei zaken regelmatig. Dit zorgt altijd weer voor veel onduidelijkheden, en onvrede bij de bevolking, en dat uit zich dan meestal weer in protesten. Die protesten waar ik al vaker over geschreven heb.
Een onderdeel waar je normaliter als toerist niet veel van meekrijgt. Als toerist bezoek je vooral de highlights, ga je op zoek naar de Big 5, en geniet je van de gastvrijheid en de heerlijke Zuid Afrikaanse wijn.
Gelukkig bezoeken ook hier de meeste toeristen Madurodam, Giethoorn, Scheveningen en de Keukenhof. Ze zoeken de toeristische plekken op en zo belandden ze ook niet tussen de tractoren op het Malieveld.
Helaas is het nu allemaal even anders...
Door het virus dat de hele wereld in zijn macht heeft wordt ineens de politieke (on)duidelijkheid van Zuid-Afrika extreem zichtbaar. Het paniekvoetbal wat gespeeld word is nog nooit zo zichtbaar geweest voor de wereld. Ze weten dat ze de toeristen nodig hebben om te overleven, maar zijn tegelijkertijd doodsbang voor het virus.
Men besluit dat de grenzen weer open mogen per 1 oktober, maar eigenlijk toch ook weer niet.
15 september vertelde Cyril Ramaphosa dat het land naar Level 1 zou gaan. Bijna weer normaal, maar met wat restricties. Grote aantallen mensen niet, evenementen niet, nou ja, het voor ons bijna normaal niet. En als klap op de vuurpijl zou vanaf 1 oktober de grens weer opengaan. Blijdschap en vreugde, hier in huis, bij vrienden en vriendinnen, en vooral ook bij mensen die Zuid-Afrika al heel lang op hun bucketlist hebben staan. Toen kwam er een maar...
Mocht het land van herkomst op de “Blacklist” staan moest je wel aan veel eisen voldoen. Zoals negatieve Covid test, een app op je telefoon zetten , en een quarantaine bij terugkomst omdat NL ook Zuid-Afrika nog op oranje heeft staan.
Er heerste blijdschap! Mensen konden naar “huis”, mensen konden hun familie opzoeken, en zoals een vriendin van mij, eindelijk haar lief weer in de armen sluiten! (9 jaar samen, door Covid elkaar sinds Maart niet meer kunnen vasthouden).
Mensen die willen reizen zien in elk geval een lichtpuntje, maar als reisconsulent raden we aan nog heel even een slag om de arm te houden.
Slechts 3 dagen na het nieuws worden er ineens weer nieuwe regels geïmplementeerd. Zuid-Afrika geeft GEEN toeristenvisums af aan landen die op de blacklist staan. Dat betekent simpelweg dat je wanneer je geen Zuid-Afrikaans paspoort hebt, je niet kan afreizen.
Ergens begrijp ik het heel goed, maar ergens maakt het je weer zo machteloos. (Mijn vriendinnetje inmiddels uitgeweken naar Namibië, blijft hopen op een verandering van de regels)
2 dagen na dit nieuws beseft Zuid-Afrika zich dat er zo nog steeds geen toerisme op gang zal komen, en zijn ze aan het kijken wat andere mogelijkheden zijn. Zijn er ineens weer uitzonderingen, en hebben ze waarschijnlijk ineens een sneltest en worden er weer quarantaine hotels aangewezen.
Laten we reëel blijven.
De Zuid-Afrikaanse (on)duidelijkheden kunnen we beter even in de koelkast bewaren. Niet in de vriezer, maar in de koelkast.
De wereld moet echt eerst beter gaan worden. En dat gaat heus wel gebeuren! Koop een paar heerlijke reisboeken, lees over het mooie Zuid-Afrika, maak jezelf vast lekker met al het moois wat je wil gaan zien en beleven.
En zodra we weer mogen, ga dan!
Het allerbelangrijkste blijft de gezondheid van iedereen op deze aardbol.
Maar hoe belangrijk is het om straks dit heerlijke land weer te bezoeken. Het land wat je in je hart zult sluiten, en altijd met je mee zult dragen!
Droom nu over Zuid-Afrika, reis later!
Over Mirjam
Na jarenlang gewerkt te hebben in de racewereld, besloot Mirjam een ander pad in te slaan. Samen met haar man Paul en kinderen Zoë (14), Perrin (10) en Maylin (9) liet ze het koude Nijmegen achter zich en emigreerde ze naar de warmte van Zuid-Afrika.
Met een ‘accompanying spouce visa’ mag Mirjam in Zuid-Afrika wonen. Dit houdt in dat ze zich voornamelijk bezighoudt met de zorg voor haar kinderen terwijl Paul aan het werk is. Maar Mirjam is een bezig bijtje. Om haarzelf nuttig te maken en haar creativiteit tot uiting te brengen, draagt ze regelmatig haar steentje bij in de community en schrijft Mirjam over haar ervaringen in Zuid-Afrika. Zo hoopt ze de wereld nog een beetje mooier te maken.
