Gamedriven
Het is altijd weer een avontuur, een dagje gamedriven. Ik heb inmiddels heel wat verschillende parken bezocht, zowel in als buiten Zuid-Afrika en al deze tochten hebben één ding gemeen: je weet nooit wat je kunt verwachten.
De meeste mensen die gaan gamedriven willen alleen de big five zien. Begrijpelijk, maar ook erg jammer. Begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op olifanten. Dus als ik die zie kan mijn dag niet meer kapot, maar ik ben ook als ik geen olifanten of big five zie gelukkig. Ik vind het heerlijk om Johannesburg uit te rijden en te genieten van de natuur, de dieren en het avontuur. Het is soms heel leuk om een everzwijntje met jonkies te zien, de manier waarop ze allemaal dringen en fratsen uithalen om maar te kunnen drinken bij hun moeder. Of de manier waar op ze door hun knieen gaan om te kunnen eten. Soms heb je het geluk een zebrajong te zien drinken bij zijn moeder of een giraf te zien drinken uit een waterpoel. Dat is op zich al een hele onderneming, het is erg mooi om te zien.
Een avond gamedriven met een gids maakt dat ik eigenlijk steeds meer respect krijg voor deze mensen. Het lijkt voor mij onmogelijk iets te ‘spotten’ als het donker is. Gidsen zien niet alleen de oogjes oplichten van een dier, ze vertellen je ook wat voor een dier het is. Een hele bijzondere ervaring! Natuurlijk zal ik nooit vergeten dat ik met mijn ouders in een privé Game Reserve vlakbij Krugerpark was en dat onze gids uit de auto stapte om sporen te volgen en vervolgens rennend het struikgewas uitkwam, omdat hij achterna werd gezeten door een neushoorn. Met diezelfde gids maakten we ook mee dat we een lekke band kregen midden in de struiken vlakbij twee vechtende mannetjesolifanten. Best spannend als ze steeds dichterbij komen. Een ervaring die ik nooit zal vergeten.
Het mooie van de niet big five dieren is dat ze net zo nieuwsgierig kunnen zijn als jij. Zo was ik laatst in een vrij nieuw park, dus de dieren waren nog niet echt gewend aan auto’s en er was een kudu die mij net zo interessant vond als ik hem. Ik geloof dat ik daar wel een kwartier heb gestaan om zowel naar de kudu te kijken als door deze kudu te worden bekeken.
Hoewel ik het goed begrijp dat mensen geïntrigeerd zijn door de big five, hoop ik dat mensen ook de tijd nemen om naar de kleinere dieren te kijken. Zij kunnen ook voor bijzondere en mooie momenten zorgen, die je ook voor de rest van je leven bij blijven.
Over Sarina
Sarina de Jonge (29) wilde van jong af aan al naar Zuid-Afrika. Toen ze een stage kreeg in Soweto werd haar droom werkelijkheid. De natuur is er prachtig en de mensen die er wonen geweldig. De kans om dieren in het wild te zien greep ze natuurlijk met beide armen aan. Ze gaat graag naar gameparks te gaan en door het land te reizen.
Weggaan uit Zuid-Afrika wilde Sarina niet meer. Daarom verhuisde ze in 2012 naar Johannesburg. Daar heeft ze eerst een tijdje als vrijwilliger gewerkt en 1 juli kreeg ze een baan aangeboden.
Johannesburg vindt ze nog steeds fantastisch. Ze is het niet altijd eens met wat er in reisgidsen staat over deze stad en daarom wil ze graag haar mening delen. Ook over al haar andere Zuid-Afrikaanse momenten praat ze graag. ‘Ik kijk ernaar uit om maandelijks over mijn ervaringen te schrijven.’
