De Kaapse Flora gebieden, met z'n unieke fijnbos vegetatie, staan sinds 2004 op de werelderfgoedlijst van Unesco. De diversiteit en dichtheid van de plantengroei is hier het hoogste ter wereld.
Naar mijn mening is het allermooiste park binnen dit gebied is De Hoop Nature Reserve. Het is meteen al een unieke ervaring om er te komen want je moet ruim 40 km over onverharde stoffige wegen.
Ik weet nog goed, toen we er de eerste keer kwamen. Toen dacht ik dat ik in de verte sneeuw zag liggen, maar dat bleken de spierwitte zandduinen te zijn die hier zomaar de kust opgewaaid lijken te zijn.
In het seizoen is dit een van de mooiste plekken om de walvissen te zien. Ze hebben er picknickplaatsen bij gemaakt, waarbij je van boven af op de walvissen kunt kijken. Echt fantastisch.
Verder vergaap je je aan de prachtige bloemen en planten, maar ook het wild in de vorm van bontebokken, zebra's en elandantilopen. Terecht wordt dit park ook wel 'the jewel of the Western Cape' genoemd.
Je kunt hier in comfortabele huisjes overnachten en wat veel Nederlanders zal aanspreken is dat je hier een fiets kunt huren en met een natuurgids erop uit trekt.
Mijn vriendin heeft tijdens haar studie als natuurbeheerder lange tijd in dit park gewerkt en als zij eenmaal begint te vertellen: in dit gebied zitten tamelijk veel bavianen en die kunnen rondom de huisjes nogal lastig zijn. Als ze ergens binnen kunnen komen zullen ze dat zeker doen….ze maken dan, op zoek naar eten, steevast een enorme puinhoop.
De natuurbewaarders hadden vaak erg veel last van deze brutale apen en ze hadden een ecologisch vriendelijke manier gevonden om daar vanaf te komen.
Ze lokte met eten één aap in een kooi en met doodgewone witkalk verfde ze die wit en lieten hem vrij. De baviaan zoekt natuurlijk de troep op maar die zijn bang van dat vreemde witte wezen en vluchten weg. Op die manier waren ze voor een aantal weken verlost van bavianen.
Wat ze me ook nog vertelde is, dat ze lange tijd zich hebben afgevraagd waar de bavianen sliepen, want bomen of rotsen heb je in dit park niet. Na uitgebreid onderzoek bleek dat de bavianen zich 's nachts terugtrokken in de druipsteengrotten onder het park.
Ze delen deze grotten met de vleermuizen die daar overdag verblijven. Tijdens hun studie naar de slaapplaats van de bavianen hebben ze in de grotten infrarood camera's opgesteld.
De wetenschappers hebben in een deuk gelegen bij het zien van die beelden.
Bavianen kunnen net zo min als wij in het donker zien en liepen met hun handen tastend door de grotten waarbij het regelmatig voorkwam dat ze struikelde over een daar reeds slapende baviaan. Een van de wetenschappers zei: Het zijn net mensen!
Zuid-Afrikaanse zegswijze:
'As 'n bobbejaan sy stert verbrand, byt hy sy baas' - Als iemand een fout maakt geeft hij 'n ander de schuld.
