Het is hier ontzettend, maar leuk druk! We hebben bezoek van een team Nederlanders dat hier helpt met de bouw van een opleidingscentrum in de Township Zolani bij Ashton. De mensen in deze township leven door gebrek aan banen en opleidingen ver onder de armoede grens.
De inwoners van Zolani hebben zich verenigd in de Zolani Care Trust en knokken ervoor hun omstandigheden op een positieve manier te verbeteren. Ze doen dit door projecten die erop zijn gericht de mensen een opleiding te geven. Daarmee vergroten hun kansen op werk. Als je een eigen inkomen hebt, krijg je een stuk van de waardigheid terug. Hun hartewens is een opleidingscentrum, een plek om al hun activiteiten uit te voeren! Maar tevens een plek van waaruit nieuwe kleine bedrijfjes kunnen functioneren.
De Stichting Conkim uit Arnhem kwam met het voorstel om een poging te doen het geld bij elkaar te brengen voor het materiaal, en om met de lokale mensen zelf het gebouw te laten bouwen. Al gauw kwam het plan om met hulp van één Nederlandse Gemeente en 3 woningstichtingen ploegen mensen hier naar toe te sturen om samen met de mensen hier het gebouw te voltooien.
Als in Zuid-Afrika wonende Nederlander is mij gevraagd de werkzaamheden te coördineren. Het is een hele organisatie, maar we zijn tot nu toe aardig op weg! Na een voorbereiding van 17 maanden, waarin bestemmingsplan wijzigingen en veranderingen van de kadastrale situatie, mochten we midden januari 2009 beginnen met de bouw.
Met geld uit Nederland is door een plaatselijke aannemer de fundering en de begane grondvloer gemaakt. De aannemer heeft tijdens de bouwwerkzaamheden acht lokale mensen opgeleid tot metselaar en opperman, zodat ze mee kunnen bouwen. We hopen dat ze met deze ervaring straks makkelijk werk vinden of wellicht een eigen bedrijfje kunnen beginnen.
Afgelopen maandag was het zover dat het eerste team Nederlanders, bestaande uit werknemers van twee woningstichtingen, hier aan de slag konden. Het was nog even een gedoe om met een ploeg van acht Zuid-Afrikaners en zes Nederlanders te werken. Het begon er al mee dat er op maandagochtend meer en andere mensen kwamen opdagen dan die we hadden opgeleid.
Maar met een beetje boeren slimheid en de meegebrachte knal oranje T-shirts werd dat probleem heel practisch opgelost. Iedereen wiens naam op de lijst voorkwam kreeg zo'n oranje T-shirt en hoorde bij het bouwteam. Leuk was dat ook de Nederlanders allemaal zo'n shirt droegen waardoor ze echt als team herkenbaar waren.
Ze hebben pas 3 dagen gebouwd en liggen ondanks de primitieve omstandigheden en het slecht beschikbaar zijn van materiaal en gereedschap al ver voor op de planning. Iedereen is zo gemotiveerd dat zelfs de ergste hitte ze niet kan stoppen. Gelukkig begint nu de nazomer en dalen de temperaturen overdag enigszins. Het is werkelijk fantastisch om dit project te mogen begeleiden!!!
En dan nog dit
Zuid-Afrikaans spreekwoord: Sy hef die snotpsalm aan. Dit betekent: 'ze begint te huilen.'
Gezond zijn is al een hele rijkdom denk ik. Maar voor wie dat niet genoeg is…. De Zuidafrikaanse ANWB maakt het je nu wel heel gemakkelijk. Er staan keurig borden naar waar je het fortuin kunt vinden!
