De langste wijnroute ter wereld loopt dwars door ons dorp. Eerlijk waar! Daar hebben we onze nieuwe woonplaats niet op uitgekozen, maar leuk is het wel om zo in de directe nabijheid van ruim 50 wijnboerderijen te wonen.
Het heeft toch iets heel speciaals om je wijntje rechtstreeks bij de wijnboerderij te kopen en niet bij de wijnshop of de buurtsuper.
In de afgelopen 5 jaar hebben we als wijnliefhebbers de Robertson vallei, de vallei van wijn en rozen, aardig leren kennen.
Wij hebben hier jaarlijks maar liefst 4 wijnfeesten; Eind februari hebben we het oogstfeest 'Hands on Harvest' begin juni vieren we het 'Wacky Wine Weekend', eind oktober is er het "Wine on the River" festival en het best bewaarde geheim is hier het Slow Weekend.
Iedere wijnboerderij heeft dan z'n eigen activiteit dus je moet er wel even voor gaan zitten om het programma van 17 bladzijden door te nemen.
Het komt er echter op neer dat je een gesprek/ rondleiding/demonstratie/activiteit hebt met de wijnboer of wijnmaker en dat er een maaltijd aan vast zit.
We zoeken ieder jaar een of twee wijnboerderijen uit waar ze normaal geen gasten toelaten. Zo hebben we al een keer onze eigen wijnblend mogen maken en die was lang niet slecht al zeg ik het zelf. We leerden dat, als er op het etiket staat "origin from the Western Cape" dat de wijn dan niet uit Stellenbosch maar uit onze Robertson vallei komt.
Verder vertelde men ons dat je bij het snoeien van de wijnstokken altijd een leeuw bij de hand moet hebben. Het is namelijk erg belangrijk dat de afstand tussen twee scheuten geen staand maar een liggend leeuwtje is!
Dit duidt op de lengte en breedte van een lucifersdoosje waarop hier altijd een leeuw staat afgebeeld. Zo nu ken jij ook het verband tussen 'n lucifersdoosjes en wijnranken.
Toen we hier kwamen wonen wist ik niet zoveel van wijn maar gaandeweg raak je daar beter in thuis. Je loopt ook tegen zaken aan waar ik nog nooit van gehoord had.
Op weg naar onze wijnboer zag ik het bord " Eende te huur". Eerst dacht ik nog dat ze die Franse autootjes bedoelden maar nee hoor het ging om echte eenden.
Van die mooie witte vogels die ik als kind oud brood ging brengen. Het blijkt namelijk dat er in een wijngaarden altijd veel slakken zitten. Die slakkensoort heet natuurlijk niet voor niets wijngaardslakken!
De Fransen eten die op maar de Zuid-Afrikaner houdt meer van z'n boerenworst en steak. Daarom huren ze één groep eenden die graag de slakken komt opeten.
Je belt die mensen op en dan komt iemand met een truck vol eenden en die worden uitgelaten in de wijngaard.
Een prachtig gezicht zo'n mevrouw die met een stuk of 8 dieren om haar heen door de wijngaard loopt. Eend blij, boer blij en het scheelt enorm met gif spuiten. Ja biologische landbouw is soms ook heel leuk!
Zuid-Afrikaanse zegswijze: 'Rose op die wange hê' - Er gezond uitzien.
