Voorzichtig met wat je wenst!
Als ik bij het samenstellen van een reis de opdracht krijg om het toch vooral avontuurlijk te maken moet ik even glimlachen. Steeds meer Nederlanders komen met die wens naar het donkere continent. Ze willen tijdens hun vakantie op een hikingtrail, bergbeklimming, fietsen, wildwatervaren, parachutespringen, paardrijden of bungeejumping. En… ja, hoor dat is hier allemaal te regelen!!
Zuid-Afrikaners zijn echte buitenmensen en niet voor een kleintje vervaard dus al die activiteiten worden hier al jaren beoefend. Grappig is wel dat Nederlanders soms de schaal waarop dit in Zuid-Afrika wordt aangepakt een beetje onderschatten.
Een hikingtrail is hier vaak zwaar en meerdere dagen lang, natuurlijk zijn er hutten om te overnachten. Wel even zelf de slaapzak, het kussen en eten meebrengen. Het afval neem je ook weer mee!
Dat er niet overal hekjes en waarschuwingsbordjes staan is iets wat men niet gewend is. Nogal wat toeristen lopen gekleed in een t-shirtje en op teenslippertjes de Tafelberg op. Je kunt geluk hebben maar helaas loopt dit nog al eens niet goed af, er gebeuren jaarlijks tientallen ongelukken op de Tafelberg!
Afgelopen seizoen hadden we een lekker sportief groepje. Lang van tevoren stuurde ze me mailtjes; Dat ze eenmaal hier, heel veel zin hadden in een paar pittige wandelingen. Mij leek dat ook wel leuk dus ik was op zoek gegaan naar een mooie hikingtrail. Die betreffende ochtend zijn we vroeg op pad gegaan. Aan alles was gedacht; lekker zittende stevige schoenen, zonnebrand, petjes, een rugzakje met wat te eten en voldoende drinkwater.
We reden naar het natuurreservaat en melden ons aan. Dat dit inhoudt dat je naam, adres, mobiele nummer, route en vertrektijd in een schriftje moet schrijven vonden ze een beetje raar. Zonder ze bang te maken legde ik uit dat er in dit enorme gebied nogal eens mensen verdwalen. Als men weet wanneer je vertrekt en wat je plannen zijn dan kunnen ze hulp sturen als je aan het einde van de dag je nog niet hebt afgemeld. Een van hen vroeg met verbaasde ogen; wat voor hulp? De man bij het schrift wees hem op een klein onooglijk hondje. 'Hy het al baie mense se lewe gered' zei hij. Hij legde uit dat als mensen twee uur na de ingeplande tijd niet terug zijn, hij de hond erop uitstuurt, die nog altijd de mensen heeft kunnen opsporen.
Helemaal gerustgesteld gingen we op pad voor deze 6 uur lange trail. Al gauw werd duidelijk dat de twee dames in het gezelschap nogal bang waren uitgevallen. Toen het pad nogal dichtbegroeid er uitzag durfde eigenlijk niemand voorop te lopen. Ik nam het voortouw en hoorde hoe de dames spraken over hun panische angst voor slangen. Op bijna datzelfde moment stak een kleurige harlekijnslang op twintig centimeter voor m'n voeten soepel het pad over. Normaal zou ik ze geattendeerd hebben op deze prachtige ongevaarlijke slang….maar gezien de verhalen leek het me beter m'n mond te houden.
Na een paar uur lopen werd er geklaagd over de hitte en dat ze dit niet gewend waren in Nederland. Mooi moment om even rust te nemen en een boterhammetje te eten. Het uitzicht was prachtig en we zaten allemaal te genieten. Op dat moment hoorden we achter mij een luid smakkend geluid. Vlak achter ons zat een klein groepje bavianen die met volle aandacht bezig waren om de daar voorkomende sappige knollen te eten. Het was echt een mooi gezicht vond ik. Bavianen zijn bang van mensen en je krijgt niet vaak de kans ze van zo dichtbij te observeren.
Toen ik opzij keek zag ik dat ik alleen was want de anderen waren weggevlucht! Twee hadden zelfs hun rugzak achtergelaten. Er zat niks anders op dan ze te volgen. Eenmaal bij de auto kwamen de verhalen los; Ze waren achtervolgt door bavianen en ter nauwer nood aan de dood ontsnapt! Op zo'n moment moet je als gids zwijgen …. het is tenslotte hun spannendste avontuur van de vakantie!
En dan ook nog
Een Zuid-Afrikaans spreekwoord:
"Jy kan my met 'n veer omslaan!" Dit betekent: "Ik sta perplex!"
