Hij is er niet meer. Het moment waar we allemaal angstvallig op hebben zitten wachten is gekomen. In plaats van de lieve, goede Sint op een stoomboot uit Spanje, kregen we het bericht dat Nelson Mandela, de vader van de Zuid-Afrikaanse democratie, op 5 december rond 9 uur in de avond was overleden.
Mandela belandde in het ziekenhuis begin juni met een longinfectie en wekenlang werd zijn uiterst kritieke toestand door miljoenen mensen over de hele wereld nauwgezet gevolgd. Er was een hoop speculatie dat hij in leven werd gehouden, dat zijn lichaam rond eind juni had willen opgeven, maar dat dit om allerlei politieke redenen niet erg goed uitkwam. Mandela's familie was rond die periode in een rechtzaak verwikkeld en de overheid zou niet gereed zijn voor Mandela's begrafenis. Anderen speculeerden dat de ANC (African National Congress), die wegens alle corruptie schandalen door iedereen wordt uitgekotst, Mandela's overlijden heeft willen uitstellen om de emotionele impact te gebruiken in de verkiezingen volgend jaar.
Het hele land in rep en roer. De media wacht al maanden op dit bericht en is goed voorbereid. Op 6 december al zie je niks anders dan documentaires toegewijd aan Mandela, zingende en biddende bekende acteurs en actrices, en interviews met vrienden en dierbaren. Het is duidelijk hoe geliefd onze voormalige president was en hoe hij werd gerespecteerd door blank en zwart. Keer op keer wordt er gezegd dat zonder Mandela's vrijlating in 1990, en zonder Mandela's humanitaire inzicht en politiek vermogen om op een praktische manier naar een democratie toe te werken, Zuid-Afrika verloren zou zijn gegaan in een burgeroorlog. Wat Mandela en het volk van Zuid-Afrika hebben gedaan in 1994 is een wonder, iets wat door niemand geloofd zou zijn als het niet echt was gebeurd.
Het overlijden van Nelson Rolihlahla Mandela brengt iedereen weer terug naar die periode van saamhorigheid die heerste rond de verkiezingen in 1994 en het winnen van de wereldkampioenschap rugby in 1995. Een periode waarin de populariteit van Nelson Mandela tot ongekende hoogtes steeg. Het volk van Zuid-Afrika, blank en zwart, was positief en ervan overtuigd dat een zwarte regering het land rechtvaardig en bekwaam zou leiden. Zijn overlijden doet de mensen hunkeren naar dat gevoel, zeker omdat het vertrouwen in de huidige regering tot een nulpunt is gezakt. De moed lijkt opgegeven dat Zuid-Afrika geregeerd kan worden zonder de typische 'Afrika kwalen', zoals corruptie, nepotisme en onbekwaamheid. Naast een historische reus als Mandela, is Jacob Zuma een clown, een lachertje die meer schande en schade dan wijsheid en leiderschap heeft meegebracht. Tijdens Mandela's herdenkingsdienst werd Zuma door het publiek uitgejoeld, alsof men zijn aanwezigheid niet eens kon dulden op zo'n heilige dag. Julius Malema en zijn Economic Freedom Fighters (EFF) slaan al helemaal alles op dit moment: zijn haat propaganda heeft Nelson Mandela rood doen kleuren van schaamte. Interessant hoe Mandela altijd een voorbeeld is geweest van hoe het wel moest, een politieke en emotionele maatstaaf van wat de bevolking nodig dacht te hebben!
De tijd van Nelson Mandela is voorbij. Een icoon, een held, een voorbeeld voor de mensheid, een staatsman, de vader van Zuid-Afrika. 'A man in a million,' geen twijfel over mogelijk. Hij heeft dit land op het juiste pad gebracht en ik denk dat het nu, juist nu, eindelijk tijd is dat de bevolking van Zuid-Afrika op eigen benen gaat staan. Dat iedere persoon met stemrecht beseft dat hij of zij zelf verantwoordelijk is voor wie er over hen regeert. Dat men niet zomaar lukraak ANC moet stemmen, omdat dit de partij was die een einde maakte aan Apartheid. Die ANC is niet meer. Nelson Mandela is dood. En de huidige regering maakt er een puinhoop van. En niemand anders kan hier de schuld van dragen dan de bevolking zelf. Net als in 1990 is het tijd voor een verandering, voor een frisse wind. Zoals een van Mandela's favoriete quotes uit Invictus: 'I am the master of my fate, I am the captain of my soul'. Zuid-Afrika, neem jullie toekomst in eigen handen en wees die verandering. Maak jullie vader trots.
