Column 3 | Oktober 2006
Ik verblijf tijdens mijn vrijwilligerswerk bij Dickie en Sharon Minnie. Ze wonen in Grassy Park, een klein stadje even boven de kust van False Bay. Dickie heeft een zoon en dochter uit een eerder huwelijk. Sharon heeft twee dochters, waarvan alleen Nicole van 18 nog thuis woont.
Dickie is leraar scheikunde op een middelbare school en Sharon heeft haar eigen Bed & Breakfast. Op de eerste verdieping van hun huis overnachten regelmatig buitenlandse gasten.
Diners
Ook kookt Sharon een paar keer in de week een diner voor groepen toeristen, die na een tour in Kaapstad haar huis aandoen. De gedachte achter deze diners is een gezellige avond met een echte Zuid-Afrikaanse familie.
Samen met mijn Engelse groepsgenoot Alisa deel ik een kamer bij de Minnie's. Ze hebben een mooi huis, met een ruime keuken en een grote eetkamer met daarin een bar. In de tuin is een zwembad, waar ik op warme dagen dankbaar gebruik van maak. Mijn gastgezin is erg hartelijk. We ontmoeten hun familieleden, buren en vrienden die ons allemaal uitnodigen om een keertje langs te komen. Zuid-Afrikanen zijn erg gastvrij, zo ondervind ik deze week.
Zeekoevlei
We doen vrijwilligerswerk in Zeekoevlei, een reservaat voor met name watervogels. Het is maar een kwartier lopen naar Zeekoevlei, maar Sharon brengt ons de eerste week met de auto naar ons werk. Ze wil niet dat we verdwalen en wil graag zien waar we werken.
De eerste dag rijdt ze ons rond door Grassy Park en omgeving. Zo bezoeken we de plaatselijke supermarkt, een winkelstraat en het internetcafé. Ook rijden we naar Kaapstad, waar we dochter Nicole van haar werk ophalen. Ze werkt als nanny in een grote villa, waar ze de zorg heeft voor een driejarig jongetje.
Vakantiehuis Mandela
Naast de villa staat het vakantiehuis van Nelson Mandela, die we helaas alleen van de buitenkant kunnen bekijken. Mandela verblijft zelden in dit huis, want hij woont het grootste gedeelte van het jaar in zijn woonplaats Johannesburg.
Alisa en ik assisteren tijdens de schoolkampen in Zeekoevlei. Kinderen van de lagere en middelbare scholen in en om Kaapstad bezoeken een paar dagen dit natuurresevaat. In die tijd leren ze over de verschillende dier- en plantensoorten die daar leven.
Zeekoevlei grenst aan Rondevlei, net als Zeekoevlei een reservaat voor met name vogels. De twee gebieden zijn uniek in de wereld, want bijna nergens vind je zoveel verschillende dieren- en plantensoorten bij elkaar. Er leven zelfs groepen nijlpaarden in deze gebieden, die zich alleen bij zonsopgang en -ondergang laten zien.
Waste Water Works
De natuurgebieden monden uit in de Waste Water Works, een waterzuiveringsinstallatie in False Bay. Hier komt al het rioolwater uit Kaapstad en omgeving bijeen. Na zuivering wordt het water teruggestort in de oceaan. Grote dammen voorkomen dat het vervuilde water in de natuurgebieden stroomt.
Van werken komt het de eerste week niet veel, want Alisa en ik gaan pas de volgende week op kamp. Wel bezoeken we een schoolkamp in Zeekoevlei, zodat we weten hoe het daar aan toegaat. We ontmoeten ontzettend schattige kinderen van een lagere school uit Kaapstad. Ze komen uit een township en hun verblijf in Zeekoevlei is een hele ervaring voor ze.
De kinderen roeien met samen met een begeleider in een grote kano op het meer van Zeekoevlei. Ze genieten van top tot teen.
False Bay
De eerste week maken Alisa en ik ons nuttig in het kamp van False Bay. Dit opgeknapte gebouw heeft volgende week haar eerste schoolkamp, waar wij gaan assisteren. We verven de muren van de jongensverblijven. Na een paar uur zijn we al klaar. Er is weinig voor ons te doen, dus geeft onze manager ons een rondleiding door de reservaten, bezoeken we een lagere school in Kaapstad en ontmoeten we zijn familie.
In het weekend gaan Alisa en ik terug naar Kaapstad, waar we hebben afgesproken met de andere vrijwilligers. Samen gaan we naar een feest van onze organsatie, waar we tot diep in de nacht dansen. De volgende dag gaan we uit eten, waar ik me waag aan een schapenhoofd, een delicatesse in Zuid-Afrika.
Het aangezicht van het hoofd maakt me misselijk, maar ik probeer toch een paar hapjes. Hoewel het vlees goed smaakt, vind ik het te eng om verder te eten. Sommige Zuid-Afrikaanse gewoonten gaan zelfs mij te ver...
Marijn
