Column 2 | Oktober 2006
Kaapstad is adembenemend mooi. Vanaf het terras van mijn hostel heb ik uitzicht op de Tafelberg. Het is een fascinerend gezicht, zo'n grote berg vlak bij de drukke stad. Eenmaal aangekomen in mijn hostel ontmoet ik de andere vrijwilligers.
Vrijwilligers
Even voel ik mij ongemakkelijk, omdat ik alleen vrijwilligers uit Duitsland ontmoet. Ik ben een beetje bang om buiten de groep te vallen, omdat ik als enige een andere nationaliteit heb.
Mijn vrees blijkt ongegrond, want in de middag arriveren er ook meisjes uit Nederland, Noorwegen en Groot-Brittannië. Bovendien zijn de Duitse meisjes erg aardig en al snel kletsen we elkaar de oren van het hoofd. Onze groep bestaat uit alleen maar vrouwen, met uitzondering van een jongen uit de Verenigde Staten. Hij vindt het maar wat mooi, al die vrouwen voor zichzelf...
Excursies
Voordat we naar onze afzonderlijke projecten vertrekken, doen we de eerste week allerlei excursies in en om Kaapstad. Zo wennen we aan de Zuid-Afrikaanse cultuur en maken we met elkaar kennis. Dat is handig, want in de vrije weekeinden komen we naar Kaapstad terug. Dan is het leuk als je samen de stad kunt bekijken.
We krijgen eerst een informatiemiddag, waarin we bijna bang worden van alle wilde verhalen die ons worden voorgeschoteld. Zo mag je 's avonds niet alleen over straat, omdat je dan beroofd kunt worden. Ondanks de vele waarschuwingen, is onze Afrikaanse voorlichtster vooral positief.
Ze is ze erg enthousiast dat we vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika gaan doen, ondanks de vele waarschuwingen die wij allemaal in Nederland kregen (te gevaarlijk, armoede, AIDS). Hartverwarmend is het bedankje van de Zuid-Afrikaanse coördinator, die het geweldig vind dat wij onze vrije tijd opgeven om vrijwilligerswerk te gaan doen.
Ontspanning
Na alle informatieve bijeenkomsten is het tijd voor ontspanning. We krijgen een rondleiding langs alle belangrijke plekken in Kaapstad. Zo gaan we naar de botanische tuinen, lopen we naar het parlementsgebouw en bezoeken we een markt.
Daarnaast maken we met de bus een rondtour langs de Kaapse kust. We varen naar de zeehondenkolonie in Hout Bay, bezoeken de penguïns in False Bay en natuurlijk Kaap de Goede Hoop. Het is ongelooflijk hoeveel dieren hier in het wild rondlopen. Zo zien we een struisvogel langs de weg, kamelen en we 'spotten' zelfs een walvis.
Als we in False Bay lunchen langs het strand, houden een paar apen ons gezelschap. Een toerist komt te dicht bij een aap, die in een reflex zijn broek omlaag trekt. Ik ga maar snel aan de kant.
Tafelberg
Met een paar Duitse meisjes uit mijn groep bezoek ik later in de week de Tafelberg. We klimmen naar boven, wat gezien de warmte (zo'n 30 graden) en de ijle lucht erg tegenvalt. Het is het allemaal waard, want boven op de berg hebben we een prachtig uitzicht over Kaapstad.
Beneden zien we een mooi strand, Camps Bay. Tegen de avond gaan we daarheen, waar we onder het genot van stokbrood en een fles wijn genieten van de zonsondergang. Een moment om nooit te vergeten.
Schapenhoofden
Onze townshiptour brengt ons weer terug in de realiteit. Met een gids bezoeken we een heuse 'pub', een huisje van kartonnen platen. Normaal gesproken is dit alleen een ontmoetingsplaats voor mannen, dus ze kijken even raar op als onze groep binnenkomt.
De traditie is dat je in zo'n pub samen bier drinkt uit een emmer. Beleefd nemen we een slokje. Het smaakt erg bitter, maar dapper neem ik een paar grote slokken. Ze zijn erg gek op kippen en schapenhoofden, die overal langs de kant van de straat verkocht worden. Mijn maag draait zich om bij het zien van de schaapenhoofden, waar de vliegen op afkomen.
De mensen in de townships zijn erg hartelijk. Onze gids vertelt dat een deel van de touropbrengsten ten goede komt aan de scholen in deze townships en dat de inwoners ons daarom graag zien komen.
Ook gaan we naar de botanische tuinen in Kirstenbosch. Die zijn ook al zo mooi, net als alles hier in Zuid-Afrika. Hoogtepunt is onze 'blindentocht'. Aan de hand van een touw lopen we met onze ogen dicht door de tuinen, volgens onze gids een geweldige ervaring. Aanvankelijk vind ik het eng, maar het went al snel. Het is een fantastische ervaring om alleen te kunnen horen en ruiken. Ik voel me een beetje kind in het sprookjesbos.
Robbeneiland
Hoogtepunt van de week is het bezoek aan Robbeneiland. Een ex-gedetineerde leidt ons rond. Ik ben erg onder de indruk van zijn positieve levensinstelling, na alles wat hem door het apartheidsregime is aangedaan. Hij is erg optimistisch over de toekomst. Wij jongeren gaan de wereld vrede brengen, zo houdt hij ons voor. Ik hoop het met hem mee.
We bezoeken Nelson Mandela's cel, die met zijn twee bij twee meter nog kleiner is dan ik had gedacht. De rondleiding op Robbeneiland doet me beseffen waar ik hier voor ben: deel uitmaken van de ontwikkeling van Zuid-Afrika. Want, zoals onze gids zei, eens zal Zuid-Afrika een land zijn waar iedereen gelijk is, zwart en blank, rijk en arm. Ik hoop daar met mijn vrijwilligerswerk een stukje aan bij te dragen.
Marijn
