In het noordwesten van Richtersveld vinden we het onherbergzame |Ai-|Ais/Richtersveld Transfrontier Park. Het gebied op de grens met Namibië en in de lus van de Oranjerivier lijkt op het eerste gezicht een oneindige leegte, met af en toe een weelderige rotsformatie. Niets is minder waar, want er leven heel wat kleine reptielen, vogels en in de lente verandert het droge woestijngebied in een betoverend bloemenspektakel.
De hoogste piek van het nationaal park is de bijna 1.400 meters hoge Vandersterberg.
Beschermd land
In 1991 werd in Noord-Kaap het Richtersveld National Park gesticht om een groot stuk land te beschermen. Het aantal bezoekers per keer aan het park wordt beperkt. Er werd een overeenkomst afgesloten met het inheemse Nama-volk, waarin stond dat het park hun eigendom zou blijven.
Je kunt het ruige landschap van het park doorkruisen met een 4WD jeep, maar te voet is de uitdaging waarschijnlijk een stuk groter. Zorg in alle gevallen dat je niet van de paden afraakt, want dat wordt terecht gezien als een overtreding. De woestijn is namelijk erg kwetsbaar.
Woestijnhitte
Ondanks het feit dat slechts een keer per jaar een stortbui uit de lucht komt vallen, leeft er in het Richtersveld National Park heel wat flora. De planten ontlenen hun vocht aan de mist die 's morgens in alle vroegte vanuit de Atlantische Oceaan het land intrekt. Deze mist zorgt ook voor enige verkoeling, wat in dit nationaal park overdag ver te zoeken is. Vooral in het hartje van de zomer is een safari door het park overdag niet te doen. De optrekkende mist die door de valleien heen vloeit levert ook een mooi schouwspel op.
De Oranjerivier in het noorden van het Richtersveld zorgt voor heel wat recreatieverkeer. Je kunt er prachtige kanotochten maken of gewoon even ontsnappen aan de woestijnhitte.
Halfmens
De 'halfmens' is een zeer bijzondere verschijning in het Richtersveld. Ondanks zijn veelzeggende naam is het een plant, die lijkt op een soort menselijke gestalte met kleine bloemen die uit slurfachtige armen groeien. De halfmens groeit in kleine groepjes op rotswanden.
Ook de imposante kokerboom met z'n uitgebreide stelsel van takken is hier een bijzondere verfraaiing van het landschap. In het centrale gedeelte van het gebied komt de dollarplant voor met bladeren die lijken op munten.
Vogels en reptielen
Een groot aantal vogelsoorten vliegen door de diepe valleien van het Richtersveld. In totaal vind je in het nationaal park meer dan 150 soorten, waaronder de bonte ijsvogel, spoorvleugelgans, Namakwa-zandhoen en de visarend. De droge half-woestijn is niet geschikt voor grote zoogdieren, maar voor reptielen des te meer. Maar liefst 25 soorten slangen staan geregistreerd.
Een ontmoeting met een baviaan, klipspringer of steenbok is hier zeer waarschijnlijk. Zeldzamer is de bergzebra, die in dit gebied beschermd wordt.
Route
De 'natuurlijke' paden zijn vaak gevormd door vroegere goudzoekers die hier in de jaren twintig hun geluk kwamen beproeven. Voor ervaren hikers of getrainde klimmers zijn er meerdaagse trektochten over de Vandersterberg.
De meest gebruikelijke route om per auto het Richtersveld National Park te bereiken is rijdend over de N7 via Springbok, richting Alexanderbaai. Vanaf daar rijd je over een onverharde weg, maar kun je genieten van het uitzicht wat de Oranjerivier te bieden heeft. Vervolgens volg je de bewegwijzering richting Reuning. Uiteindelijk zal de 'South African National Parks' vlag je verwelkomen. Op de website van Richtersveld National Park vind je meer over de bijzondere dieren en andere praktische informatie.
