In Zuid-Afrika zijn ze erg trots, en wel op een nijlpaard! Huberta het nijlpaard is met recht een van de beroemdste inwoners van de oostkust van Zuid-Afrika. Niemand weet wat Huberta bezielde in november 1928. Ze woonde in St Lucia in Zululand en begon op haar dooie gemakje een tocht naar het zuiden te maken. Haar reis zou maar liefst drie jaar duren. Achter haar liep een nooit aflatende horde journalisten, jagers en wetenschappers.
Huberta was absoluut nergens bang voor. Ze wandelde over wegen, langs het spoor, ging door steden, parken en bossen. Soms werd ze gesignaleerd op een boerderij of een golfveld. In Kwazulu-Natal vond ze een aangenaam meertje aan de mond van de Mhlanga rivier. Ze besloot hier een tijdje te blijven en kreeg rijkelijk te eten van de lokale bevolking.
Hubert-Huberta
Huberta was ondertussen bij duizenden mensen bekend en had al in meerder kranten gestaan. Zelfs internationale kranten als de Punch en Chicago Tribunal hadden al over haar geschreven. In het begin heette ze Hubert omdat iedereen er onterecht van uit ging dat ze een mannetje was. Toen bekend raakte dat het hier om een vrouwtje ging werd ze omgedoopt tot Huberta.
Haar rustige leventje in de Mhlanga rivier werd wreed verstoord toen een groep mannen haar probeerden te vangen om naar de grote dierentuin in Johannesburg te brengen. Het verhaal van Hurbeta's grote ontsnapping was dé giller van de dag. Fotografen werden in bomen gejaagd en journalisten werden hardhandig omvergelopen of in modderpoelen geduwd. Het Natal Provincial Council besloot haar te beschermen en stelde een verbod in op het jagen of vangen van Huberta.
Het nijlpaard zelf had ondertussen besloten haar reis verder te zetten naar Durban een plaatsje aan de kust. Ook hier werd ze in korte tijd erg bekend en geliefd. Ze vermaakte de mensen op het strand met haar zwemtochtjes en liet zich regelmatig zien op de golfbanen. Een avond ging ze zelfs naar een feestje in de Durban Country Club.
Heilige status
Niemand probeerde haar te vangen omdat ze behalve haar bescherming van het Natal Provincial Council ook een soort van heilige status had gekregen. De Zoeloes waren overtuigd dat ze een soort van hogere verbintenis had met koning Sakah omdat ze zo lang in een van zijn voormalige heilige meertjes had gewoond. De Xhosa dachten dat ze de reïncarnatie was van een beroemde krijger die nu gerechtigheid zocht voor de mensen.
Na een lange tocht, van 1600 km, over liefst 122 meertjes kwam Huberta in maart 1931 aan in East Londen. Dit was meteen het eindpunt van haar reis. In april werd haar drijvend lichaam gevonden in de Keiskammarivier. Ze was uiteindelijk toch neergeschoten door jagers. De daders werden gezocht en kregen een boete van 25 pond.
King William's Town
Het lichaam van Huberta werd overgebracht naar Londen en kwam in 1932 netjes opgeknapt en opgezet terug naar Zuid-Afrika. Twee maanden lang stond ze in het museum van Durban. Liefst 20.000 mensen kwamen naar Durban om het beroemde nijlpaard van dichtbij te zien. Als jij Huberta een keer wil bezoeken; ze staat in het Amathole museum in King William's Town. En mocht het een kleine troost zijn; ze is zelfs nu nog de belangrijkste attractie van het museum!
