Het was Juli 2001. Omdat ik geslaagd was voor mijn VWO examen mocht ik van mijn ouders een verre reis maken. Ik koos ervoor om in mijn eentje naar Afrika te vertrekken. Wat ik daar zocht waren de dieren, ik wilde graag safari's maken en de Afrikaanse dieren van dicht bij kunnen bekijken. Ik zou krijgen waar ik om gevraagd had...
Die dag was het warm, we waren bezig met een safari door Zuid-Afrika. We zagen witte neushoorns, giraffen en tig impala's, maar het mooiste zou nog komen. We reden in een truck, een groot ding waarvan het dak vooraan een stuk open kon, je kon op het dak zitten of, staand met je hoofd in de wind rijden.
Op dat moment stond ik vooraan met mijn hoofd uit het dakraam gestoken. We reden op een hobbelweggetje en op een gegeven moment kwam er uit de bosjes rechts voor ons een hele grote olifant gelopen. Hij ging midden voor ons op de weg staan zodat we er niet meer langs konden. We stopten de truck. De olifant, zo vertelde de gids was een mannetje.
Het was paartijd, maar hij had geen wijfje kunnen vinden, daardoor was hij erg agressief. Nou, dat was te merken, de olifant kwam statig, doch dreigend op ons afgelopen. De gids reed de truck een eindje achteruit. Het was ontzettend spannend want, zoals eerder vermeld stond ik vooraan in de truck met mijn hoofd in open lucht. Wat we vooral niet mochten doen was onverwachte bewegingen maken, ik moest dus blijven staan! Het was letterlijk adembenemend.
Nadat we de olifant hadden laten merken dat we wisten dat hij de sterkste was ging hij op zijn dooie gemak wat eten langs de kant van de weg. Hele boompjes trok hij voor onze neus uit de grond! Ondertussen stond hij nog steeds op de weg en we konden er dus nog steeds niet langs! Op een gegeven moment keek hij weer onze richting op, toen hij zag dat we nog steeds niet weg waren, kwam hij weer op ons af.
Hij wapperde met zijn oren en kwam met zijn slurf in de lucht, onder luid getetter op ons af gedraafd. Aangezien dit duidelijke alarmsignalen van een olifant zijn gingen we weer een stuk achteruit met de truck. Het grijze sterke dier bedaarde weer en at weer wat van de struiken aan de kant van de weg. Uiteindelijk stond hij zo ver in de bosjes dat we hem met onze truck konden passeren.
Toen we een eindje verder waren gereden keek ik nog een keer achterom, daar stond hij in zijn eentje, in de ondergaande Afrikaanse zon, ons na te kijken. Ik keek tot ik hem niet meer zag en bleef ook daarna nog een poos zijn richting op staren.
Ik heb prachtige dingen gezien tijdens mijn rondreis door Afrika, de ervaring die ik boven beschreven heb was werkelijk één van de meest indrukwekkende en ik weet zeker dat ik dit nooit van mijn leven meer zal vergeten. Wat een geweldig beest en wat een gek gevoel, dat hij ons zo duidelijk liet voelen wie de sterkste was. Hij dwong echt respect af.
De mens vindt zichzelf heel wat, maar als het erop aankomt zijn vele dieren zoals deze olifant zoveel slimmer en machtiger dan de mens ooit zal kunnen zijn. Dat heeft dit geweldige beest mij geleerd en op zijn eigen machtige manier heeft hij mijn leven verrijkt, niet alleen door de ervaring zelf, maar ook aan de gedachtes die ik eraan over gehouden heb.
