Een stralende lach. Glunderende ogen. Ontroerde gezichten. Santa Claus bestaat sinds zes jaar ook voor kinderen zonder ouders, die in weeshuizen wonen. Tijdens de decembermaand tovert het Santa Claus Shoebox Project een lach op het gezicht van kinderen.
Telefonisch spreek ik Irene Pieters. Ze is druk. Tijdens het gesprek bemerk ik de passie die ze heeft voor dit project. Ze is landelijke coordinator voor het project en werkt vanuit het hoofdkantoor in Kaapstad.
'We zitten midden in de drukke periode,' begint ze. 'Van eind oktober tot half november verzamelen we schoenendozen, die donateurs gevuld hebben met allerlei verrassingen voor de kinderen. We controleren de dozen op compleetheid en we verzorgen het transport naar distributiekantoren. Onze vrijwilligers maken het mogelijk.'
Op mijn vraag wat het project nou precies inhoudt, vertelt Irene wat het doel is van het project: 'Het Santa Shoebox Project bezorgt dit jaar 60.000 kinderen in Zuidelijk Afrika een kerstcadeau. Deze kinderen, van drie tot zestien jaar, kennen geen kerstfeest. Dit komt door hun sociale omstandigheden, bijvoorbeeld omdat hun ouders op jonge leeftijd zijn overleden en ze in weeshuizen opgroeien. Daarnaast leert het kinderen die wel ouders hebben, en kerstmis vieren, te geven aan kinderen die dat niet kennen.'
'De kinderen kleuren, plakken, knippen en schilderen de schoenendoos aan de buiten en binnenkant. De ouders kopen cadeautjes voor het weeskindje wat aan hen door de projectorganisatie is toebedeeld.'
Tijdens ons telefoongesprek stuurt ze me enkele foto's. Door de foto's te bekijken, begrijp ik waarom ze erbij betrokken is. De kinderen op de foto's pakken dankbaar hun cadeau uit en laten het trots aan elkaar zien. Alsof Irene mijn gedachten raadt, zegt ze:
'Als je de blijde gezichten van de kinderen ziet, dan weet ik meteen weer waarom mijn hart er in zit.'
Ik vraag Irene wat de inhoud is van de schoenendozen:
'We verlangen van onze gevers een tandenborstel, tandpasta, zeep, washandje, kleding set, iets educatiefs, snoepjes en speelgoed. We geven deze richtlijnen zodat kinderen niet benadeeld worden. Het openen van de dozen gebeurt vaak in groepsverband, dus dient er overal evenveel in te zitten.'
'Operationeel is het een hele uitdaging,' gaat ze verder. 'We werken met 36 coordinatoren samen. Vanaf September kunnen donoren via onze website etiketten bestellen, die ze per email krijgen toegestuurd. De gever weet dan geslacht, leeftijd en de naam van de instelling waar hun jongen of meisje woont. Op deze manier kun je de cadeautjes afstemmen op diegene die je pakketje opent.'
'Deze dozen brengt men dan naar verzamelpunten waar vrijwilligers aanwezig zijn. De coordinatoren kunnen schakelen met elkaar als er dozen per ongeluk niet op de verzamelpunten terecht komen, maar het etiket wel is geprint. Op deze manier krijgt elk kind een doos, en wordt niet vergeten door de kerstman.
In 2006 is Santa Shoebox Project opgericht. Destijds gaven ze 180 schoenendozen weg. Nu zijn dat er 60.000. Als je deze 60.000 dozen opstapelt, bereiken ze een hoogte van negen kilometer. Dat is negen keer hoger dan de Tafelberg in Kaapstad!
