Strydom is in haar vaderland een levende legende met een onaantastbare status. Ze ontving er tal van onderscheidingen en prijzen. In Nederland is haar schare fans groeiende. Ek Loop Die Padbestaat uit nieuwe én bestaande nummers. Politieke strijdliederen, Afrikaanse fado, intieme ballads en stevige rocknummers worden eenvoudig afgewisseld.
Van 10 tot en met 21 april toert de Zuid-Afrikaanse theaterdame met topmuzikanten David Klassen (percussie), Juan Oosthuizen (gitaar) en Charl du Plessis (Piano) door het land.
Interview
Uw nieuwe voorstelling heet Ek Loop Die Pad, naar het lied dat u in 1979 heeft geschreven. Waarom koos u dit nummer als de titel van uw nieuwe show?
Ek Loop Die Pad is het eerste nummer dat ik ooit heb geschreven. Het is een klassieker in de geschiedenis van de Afrikaanse muziek. Een simpele weergave van de weg die ik tot nu toe heb bewandeld. Een heel persoonlijke titel, die mijn verscheidenheid aan nummers omvat.
Ek Loop Die Pad is een mix van oud en nieuw werk. Hoe kwam u tot de samenstelling van de show?
Iedere voorstelling die ik in Nederland doe is een reflectie van mijn ziel. De show bestaat uit protestliederen maar ook intense, vrolijke en verdrietige nummers. Ik probeer het hart van mensen te raken met mijn muziek en de poëzie die ik door de nummers heen weef. Je kunt het zien als soulfood, zoals in een goede stoofschotel -of stamppot? -. Het heeft alles om je voldaan gevoel te geven en ik hoop dat ik dat met Ek Loop Die Pad kan bereiken.
Het grootste gedeelte van de nummers in Ek Loop Die Pad zijn in het Afrikaans, wat betekent het voor u om in uw moedertaal te zingen?
Ik treed al vijf jaar op in Nederland en het is prachtig om te zien dat het Nederlandse publiek houdt van mijn nummers en van de Afrikaanse taal, en dat ze zelfs teksten kennen en mee kunnen zingen. Nederlands is de moeder van het Afrikaans: er zijn heel veel verschillen maar de basis blijft hetzelfde. Wat mij het diepst raakt is het gevoel dat het Nederlandse publiek mij begrijpt en met me mee kan voelen. Weten dat Afrikaans niet langer wordt gezien als de taal van de overheerser is een ongelooflijk gevoel. Ik heb nu een heel nieuwe kijk op mijn taal, en ik waardeer de schoonheid opnieuw.
Uw liedjes zijn erg persoonlijk. Draagt u een boodschap uit met de show?
Ja, in iedere voorstelling deel ik mijn ziel met het publiek. Het is niet een besluit om een boodschap uit te dragen, het is gewoon wie ik ben. En ik doe dat met iedere eerlijke vezel in mijn lichaam.
Je hebt een speciale band met de Nederlandse zanger Stef Bos. Op welke manier versterken jullie elkaar?
Stef is als een broer voor mij. We delen een gezamenlijke passie in onze liefde voor woorden, poëzie en muziek en onze liefde voor het leven. We hebben beiden een afkeer voor pretentie en we werken vanuit ons onderbuikgevoel. We houden ervan om mensen aan het denken, voelen en lachen te brengen. We schrijven vanuit dezelfde plek in onze ziel over leven, liefde, de maatschappij en onze planeet.
Ik vind het moeilijk om uit te leggen hoe Stef en ik elkaar versterken maar voor mijn boek "Kaalvoet" heb ik hem gevraagd iets over onze vriendschap te schrijven: "Amanda is voor mij een van de weinige artiesten wiens persoonlijkheid verbonden is met wat zij zegt en doet op het podium. Zij is een van die mensen die me niet alleen laat voelen in die vreemde zoektocht naar een woord dat alles omvat en dat we nooit zullen vinden... wat goed is... want ik geloof vooral in die zoektocht. Met het ouder worden voel ik dat het steeds belangrijker wordt om schaamteloos te zijn in wat ik zing en wat ik schrijf.. .in die ontwikkeling is zij voor mij een reisgenoot en een ster om een richting te bepalen als ik het even niet meer weet hier in het hoge noorden".
Heb je een bepaalde plek in Zuid-Afrika die een speciaal plekje in neemt in je hart?
Mijn huis! Het is de beste plek om thuis te komen na een tournee. Ik houd ook van Mozambique, in het bijzonder Ponta Dóuro, een waar paradijs. En ik houd van Jeffreys bay, waar mijn ouders nu wonen. Ik kom van de oostkust (Port Elizabeth) en voor mij is het hemels om mijn ouders in Jeffreys bay te bezoeken.
Tot slot, met welk gevoel hoop je dat het publiek Ek Loop Die Pad verlaat?
Ik wil dat de mensen weggaan met een veel beter gevoel dan dat ze hadden toen ze binnenkwamen. Ik wil dat ze zich genezen voelen. Ik wil dat ze hun perspectief hebben verschoven. Ik wil dat ze zich warm voelen, voldaan, en geëntertaind. Dan heb ik mijn werk als artiest volbracht.
Ek Loop Die Pad | Zang: Amanda Strydom | Percussie: David Klassen / Gitaar: Juan Oosthuizen / Piano: Charl du Plessis |
