De Afrikaanse Ingrid Jonker krijgt pas na haar dood de erkenning voor haar werk die zij verdient. De jonggestorven dichteres zoekt in haar leven naar een thuis wat ze nooit heeft gekend. De film Black Butterflies vertelt wat haar werk voor de Zuid-Afrikaanse cultuur betekent.
Jonker zoekt naar erkenning voor haar werk en naar geluk, maar ze heeft het nooit gevonden. Ze vocht voor haar grote liefde, schrijver Jack Cope, en voor waardering van haar vader, maar heeft het nooit gekregen.
Haar gedichten hielden de vrijmoedige schrijfster op de been, maar ondertussen dreef Jonker steeds verder af van de werkelijkheid en zag uiteindelijk nog maar één uitvlucht.
Vrijgevochten
In de film Black Butterflies vertelt regisseuse Paula van der Oest het waargebeurde levensverhaal van Ingrid Jonker.
De vrijgevochten poëet groeide op in Kaapstad met haar zus en vader; een politicus van de Nasionale Party. Een man die de apartheid als grondrecht zag en geen mededogen kende.
Jonker schreef haar gevoelens en gedachten op in gedichten. Wanneer ze haar vader een van haar gedichten wilde voor laten lezen, kreeg hij de woorden nauwelijks over zijn lippen en verscheurde het voor haar ogen in duizend snippers.
Jonker reageert terneergeslagen met de woorden: 'Geen zorgen Pa, het zit allemaal hier.' En ze wijst met haar vinger naar haar eigen hoofd.
Doorbraak
Actrice Carice van Houten vertolkt de rol van Ingrid Jonker buitengewoon goed. De succesvolle toneelspeelster staat bekend om de heftige personages die zij vertolkt. Toch verrast Van Houten de kijker weer door het heftige bestaan van de dichteres op een bijzondere wijze te vertellen.
Van Houten breekt in 2000 door met de film Suzy Q. Ze heeft voor haar acteerprestaties al vier Gouden Kalven in ontvangst genomen. Ze timmert inmiddels ook internationaal hard aan de weg. Voor de opnames van Black Butterflies verbleef de toneelspeelster drie maanden in het zonnige Kaapstad, Zuid-Afrika.
De wispelturige karaktertrekken van Jonker, van gelukkige momenten naar extreme dieptepunten, laat van Houten moeiteloos in elkaar overlopen. Dit zorgt ervoor dat de kijker daadwerkelijk begrip krijgt voor haar - wezenlijke - onredelijke gedrag.
De Apartheid
Rutger Hauer speelt de onredelijke vader die zijn dochter nauwelijks erkent. Als rechtse minister van de Nasionale Party creëert hij een onbehagelijk gevoel van bijna haat.
Zijn onredelijkheid staat symbool voor de schrikbarende geschiedenis van het zwarte Zuid-Afrika tijdens de Apartheid.
Black Butterflies eindigt met de woorden van Nelson Mandela, die het gedicht 'Die Kind' van Ingrid Jonker voorleest tijdens de eerste zitting van het gekozen parlement in 1994. ''The child is not dead. The child raises his fists against his mother, who screams Africa screams the smell.''
Jonker put de kijker redelijk uit, het vergt volledige aandacht om haar extreme persoonlijkheid te blijven volgen. Een uitdaging voor de kijker. Het fascinerende levensverhaal van Ingrid Jonker wordt geloofwaardig en betekenisvol neergezet. Een verhaal wat het verdient gezien te worden.
