De redacteurs van Getaway Travel, de organisatie achter Zuid-Afrika.nl, zitten elke dag uiterst geconcentreerd achter hun bureaus in Amsterdam. Tot de lunchpauze. Om stipt één uur zet Marleen de radio harder, trekt Suzanne de koelkast leeg en bakt Charlotte de eieren. Zodra het tienledige team aan tafel is geschoven, barsten de gesprekken los.
De ene dag gaan die over de formatie van het Nederlandse kabinet (of nouja, heel véél dagen), de andere dag over de haarproducten van Marleen. Maar vandaag hadden we een vurige discussie. En wel over de vraag: wat is de állerleukste plek in Zuid-Afrika? We zijn allemaal op rondreis door Zuid-Afrika geweest, maar we kwamen er niet uit! Daarom laten we nu de drie winnaars aan het woord...
Charlotte de Vries: 'Aliwal Shoal... doodeng, maar wauw!'
Zuid-Afrika is voor Charlotte letterlijk 'a dream come true'. Als vijfjarige droomde zij - nadat haar oma terugkwam van een vakantie in Zuid-Afrika met een gigantische, in krantenpapier gewikkelde olifantenkeutel - dat ze op Zuid-Afrika verliefd zou worden. Twintig jaar later gebeurde precies dat, én begon ze te werken als redacteur voor Zuid-Afrika.nl.
Als duiker moet ik jullie natuurlijk meenemen naar mijn favoriete plek in de Zuid-Afrikaanse zee. Dat is Aliwal Shoal, een rif dat geliefd is door zeeschildpadden, dolfijnen, walvissen en... haaien.
In een klein rubberen bootje begaan we de woeste golven. We zitten met z'n tienen op de rand elkaars angstige blikken weg te lachen, totdat we een kilometer of twee van de kust zijn verwijderd en ons gelach plaatsmaakt voor kotsneigingen. En dat komt niet door zeeziekte...
De instructeurs gooien geen blikjes maar emmers vol sardientjes overboord en zonder waarschuwing steekt er een tiental onheilspellende driehoeken boven water.
Okééééé.
Waarom zit ik niet gewoon thuis op de bank naar Blue Planet te kijken?!
Een instructeur telt drie seconden af en dan moeten we ons achterover laten vallen op de haaienpunten. Dat zijn verreweg de drie langste seconden van m'n leven. Het aantal macabere scenario's vol tanden, bloed en begrafenissen dat er in deze drie tergend langzame seconden door m'n hoofd flitsen is nou niet bepaald plezant.
Compleet verstijfd laat ik me dan ook een seconde later uit de varende boot vallen dan mijn mede-kamikaze's, waardoor ik met mijn duikfles bovenop op m'n ex-vriend terecht kom. (Neehee, dat ging écht niet expres.) Ik schrik me half dood en draai me om om te kijken of hij een bloedneus heeft - dat zou voor niemand hier gunstig zijn - maar hij zwemt al drie meter verderop richting de veilige haven: de instructeur. Survival of the fittest hoor.
We verzamelen in een kringetje en zetten onze duikbrillen op die er zo tussen de omringende zeemonsters nog debieler uitzien dan ooit. En zakken maar... Als tien standbeelden zinken we de diepte in. Alleen onze ogen schieten alle kanten op om de pak en beet veertig (VEERTIG!) zwartpunthaaien in de gaten te houden.
Wát een ervaring. Van alle kanten worden we begluurd door gitzwarte ogen waar een eeuwige honger in lijkt te schuilen. Alsof wij een attractie zijn. En als klap op de vuurpijl komt een zes meter lange tijgerhaai even een kijkje nemen. Alleen een kijkje. Gelukkig.
Marleen de Keyzer: 'Lanner Gorge is dé hidden gem!'
Het moment dat Marleen als hoofdredacteur voor het eerst Zuid-Afrika bezocht, stond ze te stuiteren. En de dag dat ze er opnieuw naartoe ging voor Zuid-Afrika.nl… Tja, Zuid-Afrika laat je niet meer los. Het land heeft een gekke aantrekkingskracht. En dat komt volgens Marleen vooral door de diversiteit. Want zowel haar natuur als de cultuur zijn groots!
Het allerleukste plekje in Zuid-Afrika? Er gaan vijf verschillende pareltjes door mijn hoofd. Allemaal totaal ergens anders. Hoe kan ik er ook één kiezen in zo’n indrukwekkend land? Zo lastig! Maar als ik moet kiezen, ga ik voor de échte hidden gem...
En die ligt in Limpopo. De uithoek van Zuid-Afrika waar eigenlijk bijna nooit iemand komt. Dus daar staan we dan. Een groepje journalisten, helemaal in het noordoostelijke puntje van het Krugerpark. Vol adrenaline wachten we op de ranger. Twee uur rijden moeten we naar Lanner Gorge. En dat gaat van onze safaritijd af. Dus it better be good!
Biff komt aanlopen met een grote glimlach: ‘Zijn jullie klaar om luipaarden te spotten?’ Oh, toch? Nóg enthousiaster stappen we de wagen in. We kijken ons een ongeluk onder de bomen en tussen de dichtbegroeide struiken, maar vinden er geen. Als Biff plots een zandweggetje inslaat vanaf de verharde hoofdweg, kan ik niet eens meer zoeken. Ik schud bijna uit de jeep. De kuilen in het pad zijn zo diep dat mijn kont begint pijn te doen. En af en toe moet ik uitwijken om geen tak in mijn gezicht te krijgen.
‘Dit is waarom je er alleen kan komen met een gids die het park en de dieren kent,’ roept Bifff vanachter het stuur. Ze zet de motor uit. Zijn we er? Ik zie alleen maar struiken en af en toe hoor ik iets ritselen. Dan stappen we uit, midden in het Krugerpark...
En dát is me toch spannend! Met een hart dat in mijn keel bonkt, loop ik Biff achterna. Want wat nou als er opeens een olifant naast je staat? Of een leeuw? Of een NIJLPAARD?
Gelukkig voor mijn hart, duurt het tochtje door de bush nog geen vijf minuten (het voelde écht als een uur). We komen aan bij een stapel van rotsen die te steil is om op te lopen. Dus daar gaan we, op handen en voeten omhoog.
Maar dan. Bovenop het rotsplateau staar ik angstig 150 meter de diepte in. De stenen liggen schots en scheef, en een railing is er niet. WÁT?! Oké, misschien is vooruit kijken beter. Daar kabbelt de Luvuvhu-rivier tussen de enorme rotswanden door. Achter me zakt de zon steeds verder weg. De kliffen krijgen een gouden gloed, daarna neigen ze meer naar rood. De lucht is blauw. Nee roze. Nee paars. Het ziet eruit als een regenboog. Zó magisch! Biff schenkt een klassieke sundowner in: gin-tonic. Dan staren we alleen nog maar naar het kleurenspektakel.
En ja. We zijn hélemaal alleen.
Suzanne Rijnja: 'Sowieso het Hluhluwe-Imfolozipark'
Suzanne werkt als stagiair op de redactie van Getaway Travel. Hier combineert ze haar passie voor schrijven met haar nog grotere liefde: reizen. Een van haar eerste verre reizen ging naar Zuid-Afrika. Binnen no-time was haar hart verkocht aan dit prachtige land en haar lieve bevolking. Ze reisde van Johannesburg naar Kaapstad met één hoofddoel: zo veel mogelijk op safari!
Met een verrekijker in mijn hand stap ik keer op keer de jeep in. Mijn verslaving aan natuurdocumentaires komt in Zuid-Afrika van pas, want ik weet precies welke dieren ik waar kan spotten. De mooiste safarispot? Dat is het Hluhluwe-Imfolozipark...
Nog voordat de zon opkomt haalt een ranger mijn familie op. Met de wind in m’n haren racen we in een 4WD naar het natuurpark. Al binnen een uur staan we oog in oog met een neushoorn!
Een goed begin van de dag. En dat terwijl we in Hluhluwe meer moeite moeten doen om het wild te vinden dan in het Krugerpark, dat we eerder bezochten. Hluwluwe is namelijk groener en begroeider. Gelukkig kunnen giraffen zich niet zo makkelijk achter een struik verstoppen en laten de zebra’s, olifanten en krokodillen zich ook zien.
Na een Zuid-Afrikaanse braai zijn we klaar voor de laatste uurtjes. En dan beleef ik het mooiste moment van mijn reis...
De ranger hoort door zijn walkietalkie dat er een kudde olifanten is gezien en scheurt over de zanderige weggetjes naar een meer. Luid getrompetter schalt over het water. Zo’n twintig olifanten staat aan de kant, klaar om over te steken.
We wachten een half uur in stilte, en dan is het zover. De kudde loopt in een rij door het water. De jonge olifantjes dichtbij hun moeder - hun slurfjes komen net boven het water uit. Het voelt alsof ik zelf in een natuurdocumentaire zit.
Hebben we je klaargestoomd voor je rondreis door Zuid-Afrika? Bekijk hier het aanbod van de beste reisorganisaties! Of wil je zelf graag je kennis over Zuid-Afrika delen? Schrijf dan hier een review!
